
معاینه یک بیمار کمبينايی ( Low Vision ) شامل چه قسمتهایی است ؟
یک معاینه معمولا با یک تاریخچه کامل شروع میشود در این مرحله تاکید خاصی بر روی مشکلات فونکسیونل بیمار مانند دید نزدیک، مشکلات مربوط به glare مشکلات بینایی در محیط خانه، کار ،مدرسه و سفر میگردد همچنین یک بررسی دقیق از سابقه مشکلات چشمی و پزشکی بیمار بعمل میآید.
معاینات مقدماتی ممکن است شامل ارزیابی عملکرد چشم مانند درک عمق، دید رنگ، حساسیت به کنتراست و اندازهگیری انحناء قرنیه گردد.
حدت بینایی با استفاده از تابلوهای دید ویژه کمبينايی ( Low Vision ) شامل حروفی با اندازههای بزرگتر اندازهگیری میگردد تا دید بیمار دقیقتر مشخص گردد تعیین وضعیت انکساری افراد کمبینا با تکنیکهای خاصی صورت میپذیرد که ممکن است شامل تغییر سطح نور، استفاده از فیلتر و استفاده از تغییرات وسیعتر که مشاهده آنها برای بیماران راحتتر است گردد.
اگر دید بیمار خیلی کم باشد معاینه کننده ممکن است از سیستمهای تلسکوپیک که برای بزرگنمایی در دور بکار برده میشونداستفاده نماید این سیستمها هم بر روی عینک سوار میشوند وهم ممکن است در دست نگه داشته شوند انواع وسایل کمک بینایی در نزدیک شامل عینکهایی با شماره بالا ،ذرهبینهای معمولی یا الکترونیکی و حتی ماشینهای مطالعه الکترونیک مورد آزمایش قرار میگیرند.
میدان بینایی نیز معمولا مورد ارز یابی قرار میگیرد واگر بیمار دچار محدودیت میدان بینایی باشد وسایل تقویت میدان بینایی مورد ارزیابی قرار میگیرند وسایل سادهای برای بهبود نحوه استفاده بیمار از باقیمانده میدان بیناییاش ممکن است تجویز گردند.
ارزیابی سلامتی چشم بیمار شامل یک معاینه بیو میکروسکوپیک از ساختمانهای خارجی ویک معاینه داخلی در حالت باز بودن مردمک (میدریاز )میباشد.
معاینه کننده ممکن است در مورد چگونگی تاثیر مشکل بیمار برروی دید وی و نحوه تقویت و مراقبت از بینایی بیمار با او مشورت نماید وسایل کمک به زندگی مستقل برای رفع نیازهای خاصی از بیمار مورد بررسی قرار میگیرند.
یک جلسه معاینه فرد کم بينا ( Low Vision ) ممکن است دو یا سه برابر یک معاینه استاندارد چشم بطول انجامد.
|