تاریخچه و معرفی گروه شنوایی شناسی
رشته شنوایی‌شناسی یکی از رشته‌های علوم توانبخشی است که به مطالعه دستگاه شنوایی و تعادل می پردازد. این رشته به مباحث آموزشی و پژوهشی آخرین دستاوردهای علمی در حیطه‌های تشخیصی، حفاظت شنوایی و پیشگیری از اختلالات شنوایی و تعادل و توانبخشی به موقع افراد دچار آسیب شنوایی می پردازد. دانش آموختگان رشته شنوایی‌شناسی می توانند در امر تدریس، پژوهش، مشاوره و مدیریت دردانشکده‌های توانبخشی سراسر کشور، مراکز تحقیقاتی و ستادی(وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی) مرتبط بارشته در سطوح ملی، منطقه ای و بین‌المللی، نتایج تحقیقات خود را در امر سلامت و پیشگیری از اختلالات شنوایی و تعادل مورد نیاز جامعه به صورت نظریه علمی ارائه نماید.با توجه به سلامت جسمی و فکری که تأمین، حفظ، ارتقاء و عدالت در سلامت افراد جامعه از ارکان اصلی توسعه جامعه و نیز (سلامت) از مهمترین اهداف سازمان جهانی بهداشت (WHO) است و از طرفی ارتقاء سطح ارزش‌های اخلاقی و اعتقادی که جزء لاینفک آموزش و از الویت‌های وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی است، رشته شنوائی‌شناسی در حفظ سلامت فردی و اجتماعی در مقابل آسیب‌های ناشی از صداهای (نویزهای) صنعتی، با توجه به روندافزایشی صنعتی شدن کشور نقش به سزایی دارد بنابراین آموزش شنوایی-شناسی به منظور توانمند سازی نیروهای متعهد و متخصص در زمینه‌های فوق می باشد تا با انجام پژوهش، نظریه‌های جدید ومتقنی دراثبات و رد تئوری‌های مختلف ارائه نماید.
در سال 2014 میلادی، انجمن شنوایی شناسی و گفتار کشور ترکیه پیشنهاد کرد که روز دهم اکتبر هر سال به نام "روز جهانی شنوایی شناسان " نامگذاری گردد که با استقبال بسیاری از کشورها نیز مواجه شد. هدف از این روز نیز پاس داشت زحمات شنوایی شناسان در سطح جهان برشمرده شده است.
در ایران رشته شنوایی شناسی ابتدا در دانشگاه ملی سابق (شهید بهشتی فعلی) در سال ۱۳۵۲ در مقطع کاردانی تاسیس شد. از سال ۱۳۵۵ در دانشکده علوم توانبخشی (دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایران فعلی)، که در آن زمان به طور مستقیم زیر نظر وزارت علوم بود، جذب دانشجو در مقطع کارشناسی صورت گرفت. مقطع کارشناسی ارشد این رشته نیز از سال ۱۳۷۱ راه اندازی شد و هر سال تعداد محدودی دانشجو در این مقطع پذیرفته میشوند. از سال ۱۳۸۷ پذیرش دانشجو در مقطع دکتری (Ph.D) شنوایی شناسی آغاز گردید.
گروه شنوایی شناسی دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از سال 1352 با پذیرش اولین دوره دانشجویان کاردانی فعالیت خود را آغاز نمود . در سال 1363 اولین دوره دانشجویان کارشناسی از این دانشگاه فارغ التحصیل شدند. امکان پذیرش دانشجو در مقطع کارشناسی ارشد از سال 1389 و در مقطع دکترای از سال 1400 فراهم گردید.
گروه شنوایی شناسی با داشتن کادر مجرب شامل یک دانشیار ، شش استادیار ، چهار مربی و سه نفر کادر آموزشی غیر هیات علمی نقش به سزایی در تربیت نیروهای متخصص و ارائه خدمات درمانی با کیفیت دارد. در حال حاضر با داشتن بخش های متنوع در دانشکده توانبخشی، بیمارستان های طالقانی، لقمان، مفید، امام حسین، مهدیه امکان آموزش تخصصی به فراگیران در زمینه ارزیابی های پایه شنوایی، الکتروفیزیولوژی، مرکزی ، وزوز ، اطفال ، غربالگری نوزادان ، سمعک ، قالب گیری، تربیت شنوایی و همچنین ارزیابی و توانبخشی سیستم دهلیزی وجود دارد. همچنین گروه با عقد تفاهم نامه با مراکز غیر بیمارستانی و مراکز خارج از دانشگاه (مرکز پژواک و موج و همکاری با سرای سلامت در مناطق مختلف تهران و شهرستان ها جهت غربالگری) توانسته است در فیلد ارائه خدمت نماید.
اعضای گروه و دانشجویان مقاطع تحصیلات تکمیلی موفق به انتشار مقالت علمی معتبر متعدد در مجالات داخلی و خارجی، چاپ کتاب در راستای برنامه درسی و تصویب طرح های تحقیقاتی و نوآوری و ساخت آزمون های مختلف در زمینه پردازش شنوایی مرکزی گردیده اند. بعلاوه داوری طرح های ارائه شده در بخش ارتباط با صنعت از دانشگاه شهید بهشتی و سایر دانشگاه ها، مشارکت فعال همکاران در کنگره های سالیانه شنوایی شناسی ، حضور همکاران گروه در بورد تخصصی شنوایی شناسی ، داوری پایان نامه ها، طرح های پژوهشی و مقالات، مشارکت در تدوین درسنامه های شنوایی شناسی ، برگزاری وبینارها و برنامه های آموزش مداوم از دیگر فعالیت های اعضای گروه می باشد.
در حال حاضر مدیر گروه شنوایی شناسی جناب آقای دکتر مجید اشرفی می باشند.
